Aku mudah sengal.

"Asik moody je, ntah pape ntah!"

Bukan moody, tapi langsung takde mood. Bukan takde mood yg moody tu, tapi ni takde mood yang 0. Atau erti kata lain, takde perasaan. Shut down mode.

Ak kat tempat lain ok je. Mood ak maintain je. Cuma dengan ko je ak jadi takde perasaan. Nak rasa marah tak, sedih tak, cemburu tak, ape pon takde. Biasanya perasaan yang ak ada bila dengan ko ialah mengantuk.

Ya, memang bosan bila dengan ak. Tapi ko tak tau, ak lagi bosan dengan ko. Sume keje ak kene buat. Ape yang ak suke tapi ko tak suke, ko akan membebel. Ingat ak suke sangat la dengar ko membebel? Pastu ko suke membebel bila ak buat salah. Tapi ak boleh kerat jari la yang tak payah lama, esok je ko dah bat kesalahan yang sama. At least, ak ade la jugak inisiatif nak berubah, tapi ko? Mentang-mentang ak dah b'ubah, goyang kaki patah tulang plak ye.

Bukan ak tak dengar ape yang ko cerita...Bukan ak taknak bagi idea pada cerita tu....Bukan ak suke sangat m'asingkan diri...Cume ak takde perasaan. Bila ak takde perasaan ape jadik? "Ada ak kisah??" Ha, pandai pon.....

Ak bukan jenis yang berkira ye para pembaca yang budiman. Ak sebenarnye orang yang mudah rasa sengal. Ko dah tau ko ada tanggungjawab, ade komitmen, jangan la main2. Dah tau sumber ko terhad, jangan la senang hati pergi enjoy, then harap orang bagi sumber kat ko, macam sumber tu rete mak bapak ko. Bila ko dah buat perangai mcm tu, ape jadik kawan2....?? "Ada ak kisah??" Pandainye!

Pape jela....sume ni tak lama ni...ak kene sabar je...for the time being, ada ak kisah??